Manisch-Depressief

Manisch-Depressief, of zoals de medische wereld het noemt: 

de bipolaire stoornis.

Als je het nuchter bekijkt dan heeft waarschijnlijk het grootste gedeelte van de de wereldbevolking last en/of gemak van een zeer lichte vorm van manisch-depressieve verschijnselen. Alleen noemen we het niet zo. We noemen het stemmingswisselingen, of zoals ze in de States zeggen: 'moodswings'.  Bijna ieder "gezond" mens kan dit fenomeen ervaren. De éne dag kan je de hele wereld aan en is het leven prachtig, stimulerend en enerverend. De volgende dag hebben we een baaldag en is alles enigszins grauw en somber en gechargeerd gezegd slepen we ons door het leven. Deze stemmingswisselingen kunnen op een dagelijkse basis plaatsvinden, maar ook op een wekelijkse -of maandelijkse basis.

Bij mensen waarbij een manisch-depressieve stoornis (MDS) is geconstateerd, werkt het exact hetzelfde, alleen de pieken zijn gigantisch veel hoger, maar de dalen zijn ook veel dieper. Bovendien kunnen ze weken, maanden, of zelfs jaren, heel manisch/ overactief zijn en daarna weer, voor een kortere of langere tijd, zeer depressief. Met intelligentie heeft het niets te maken. Integendeel, onder het gilde van de manisch-depressieven (zie lijst) zitten grote aantallen kunstenaars, schrijvers, filosofen, politici, acteurs en zakenmensen. In hun manische periode zijn ze rusteloos en/of overactief en zijn ze tot dingen in staat die "normale" mensen versteld doen staan. In hun depressieve fase staan dezelfde "normale" mensen weer versteld van de totale somberheid, negativisme en inactiviteit van deze mensen. Logisch gevolg is natuurlijk ook dat deze mensen vaak enorm wispelturig zijn en daardoor de nodige conflicten kunnen veroorzaken.

De wetenschap en ook vele leken zoeken dit verschijnsel in erfelijkheid en genen. Je erft een bepaalde overgevoeligheid om de stoornis te ontwikkelen en daarnaast zijn er ongunstige (levens)omstandigheden nodig om de stoornis daadwerkelijk tot uiting te laten komen. Maar men is er nog steeds niet geheel uit. De onderzoekers die het in de erfelijkheid zoeken, staven hun visie door onder andere te wijzen op onderzoeken, waar uitkomt, dat kinderen van manisch-depressieve ouders een vijf keer zo hoge kans hebben om deze stoornis te krijgen dan kinderen die bij "gezonde"ouders geboren worden.

En dan denken wij -- tja--, flauw idee wat er met een kind gebeurt, (zie algemene visie) als je bij dit soort ouders geboren en opgevoed wordt! De éne week krijg je dit te horen als zijnde waarheid, de andere week krijg je weer wat anders te horen. Van een gezond psychologisch/ emotioneel fundament, wat je als kind mee zou moeten krijgen, is in ieder geval geen sprake. Dit heeft uiteraard ook weer consequenties in het volwassen leven van deze kinderen en iedereen die bij dit soort ouders geboren is weet dit ook -- en dit is dan ook geen verwijt naar de ouders toe, want ook zij kunnen er niets aan doen, dat ze zo geworden zijn. Maar laten we nu niet onze hoofden in het zand steken en zeggen dat kinderen in extreme psychologische omstandigheden er niets van overhouden. Wie dat beweert, weet óf niets van kinderen óf heeft later nooit de gevolgen gezien, gehoord en gevoeld.

Maar ook de (school)cultuur in het algemeen kan veel, zo niet alles veroorzaken. Om maar bij een uitspraak van Nietzsche te blijven:

"Er zijn geen feiten alleen interpretaties."

Eigenlijk geven deze woorden (anno 2002) de psycho-emotionele status aan van de cultuur in het algemeen. Uitzonderingen zouden de diverse religieuze -en spirituele stromingen moeten zijn. Maar helaas zijn die meestal zo onsamenhangend of irrationeel, dat de bovenstaande woorden van Nietzsche zonder meer op hen van toepassing zijn.

Maar wat de beroemde manisch-depressieve Friedrich Nietzsche in wezen zegt is: Er is geen waarheid, er is geen kompas, er zijn geen kaders, er zijn geen grenzen, er is geen zingeving! Deze boodschap geven wij aan zeer veel van onze kinderen mee en voor mensen die aanleg hebben voor een manisch-depressieve stoornis is deze boodschap desastreus. Deze mensen vinden namelijk het midden niet, ze blijven in uitersten heen en weer gegooid worden en hoe ouder men wordt hoe erger dat het (vaak) wordt. Extreme-inpulsaankopen, grootheidswaan, paranoide verschijnselen, complete apathie, prikkelbaar tot suïcide pogingen aan toe, kunnen dan met enige regelmaat waargenomen worden.

Behandelmogelijkheden

De 'mainstream' visie:

Medicijnen en de zonnebank schijnen redelijk effectief en onderdrukkend te zijn voor de meest extreme symptomen van MDS. Op het internet zijn hier trouwens diverse artikelen over te vinden.

Onze visie:

Wij staan in ieder geval lijnrecht tegenover Nietzsche. Wij zeggen: Er is wel een kompas, er zijn wel kaders. Kaders die al duizenden jaren oud zijn en uit diverse oude en nieuwe bronnen bevestigd worden. Kaders die ook door de moderne psychologische wetenschap gezien en bevestigd worden, alhoewel je dan wel diep moet graven. Deze kaders zijn in wezen voor ieder mens belangrijk, maar zeer zeker voor mensen die MDS hebben.

Een goede psychotherapie, of liever gezegd 'leer'therapie is dan ook essentieel voor mensen die manisch-depressieve episodes ervaren, zodat ze hun eigen schommelingen bijtijds herkennen, dus voordat ze te ver aan het doorschieten zijn. Natuurlijk loop je tijdens de therapie kans om pijnlijke psychische ballast tegen te komen. Maar als je daarvan verlost bent, zal je ook tot de ontdekking komen dat je een stuk stabieler in het leven staat.

Hoe jonger je deze zaken dan ook leert en ondergaat hoe beter het is. Maar ook voor mensen die de dertig gepasseerd zijn is dit essentieel. Het probleem is echter vaak, dat deze mensen verbaal zeer sterk kunnen zijn en enorme intellectuele weerstanden kunnen opwerpen. Dat vraagt dan ook om zeer goede therapeuten, die in staat zijn om op een wetenschappelijke, rationele en gevoelsmatige manier in zeer directe bewoordingen uit te leggen wat er gebeurt in de menselijke psyche en wat men er zelf aan kan doen, om dit psychisch kompas in evenwicht te houden. Met andere woorden, het psychisch kompas her-ijken of referentiekaders aangeven, zodat de cliënt handvatten krijgt om zijn eigen gedrag voor het grootste gedeelte onder controle te krijgen, zodat deze extreme pieken niet meer ontstaan.

Doet men dit niet, dan ga je door het leven als een zelfgeslagen pingpongbal. Als je jong bent is dit nog redelijk vol te houden , maar hoe ouder je wordt, hoe moeilijker het wordt. Dus ijk je kompas, voordat je verdwaalt op je eigen psychische zee!  De kans om schipbreuk te lijden wordt dan namelijk ieder jaar groter....

11 oktober 2002 - 2025

(c ) ©  de-boeien.webnode.nl/manisch-depressief

Reacties zullen ook zeer ontvangen worden per mail.

E mail: Sorteren7@gmail.com

      ---

    Interesse:

Een psycholoog of therapeut m/v zoeken

en/of

misschien een andere -- mens -- treffen.

----------

Ongebruikelijk.

Geestelijke therapie

(ex) Therapeut: -- ik moet stoppen 2009😷

In tweeduizend negen (Feb.) heb ik een herseninfarct gehad, met als gevolgd 1 dag (24 uur) bewusteloos zijn.

Ik heb zelf een halfzijdig verlamming en -----

2 JAAR LANG KON IK NIET PRATEN! - GEEN JA EN NEE !

NIETS!!

Ik kon niets schrijven en niet spellen!!!

5 jaar lang kon Ik dit niet!!?

De spellingsregels van de Nederlandse taal maar ook van Engels, en Duits zijn weg!!!

Ik kon 1\4 blz. normaal lezen per dag, per keer! Ik las dan een krant of boek of academische boeken.

2025

En nu kan ik 6 blz, van een boek lezen per dag, maar ik begrijp de taal wel!

2025= 40 procent praten en schrijven in 16 jaar!!!

Zucht, even wachten 😷.

internet: de-boeien.webnode.nl/manisch-depressieve

 (c) De-boeien.webnode.nl